Πρώτο βήμα, πριν αρχίσει η οποιαδήποτε θεραπευτική αντιμετώπιση του στραβισμού, είναι να εξασφαλιστεί ότι και τα δύο μάτια βλέπουν το ίδιο καλά.

Πρώτο βήμα, πριν αρχίσει η οποιαδήποτε θεραπευτική αντιμετώπιση του στραβισμού, είναι να εξασφαλιστεί ότι και τα δύο μάτια βλέπουν το ίδιο καλά.

Αν το ένα μάτι βλέπει καλύτερα από το άλλο, οι πρώτες μας ενέργειες αποσκοπούν στη βελτίωση της όρασης του ματιού που υστερεί. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με κάλυψη του «καλού» ματιού για κάποιες ώρες της ημέρας, ώστε να δίνεται η δυνατότητα και στα δύο μάτια να χρησιμοποιούνται εξίσου.

Τις περισσότερες φορές είναι μόνο το ένα μάτι που στραβίζει. Όταν όμως η όρασή του βελτιωθεί, και το άλλο μάτι, το «καλό», μπορεί να αρχίσει να παρεκκλίνει. Αν δηλαδή και τα δύο μάτια έχουν το ίδιο καλή όραση, το παιδί δεν έχει άλλο λόγο να προτιμήσει το ένα ή το άλλο, με αποτέλεσμα πότε να «φεύγει» το ένα μάτι και πότε το άλλο.

Γενικά, παιδιά με μικρού βαθμού ασυμπτωματικές παρεκκλίσεις χρήζουν απλώς παρακολούθησης.

Σε ορισμένες πάλι περιπτώσεις ο στραβισμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χρήση γυαλιών.

Χειρουργική διόρθωση συνιστάται μόνο σε μεγάλες γωνίες στραβισμού και όταν υπάρχει διπλωπία ή ανώμαλες θέσεις της κεφαλής.