5
Αν ο διαβητικός ασθενής έχει και άλλα προβλήματα υγείας, όπως
αναιμία, υπέρταση, υψηλή χοληστερόλη ή είναι καπνιστής, ο κίνδυ-
νος αυξάνει ακόμα περισσότερο.
Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι το αποτέλεσμα της προ-
σβολής των μικρών αγγείων του αμφιβληστροειδή. Τα αυξημένα επί-
πεδα γλυκόζης στο αίμα οδηγούν μακροπρόθεσμα στη συσσώρευση
παραπροϊόντων, όπως η σορβιτόλη, που βλάπτουν το τοίχωμά τους.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απόφραξη αυτών των μικρών αγγείων
αλλά και την έξοδο υγρού και λιπιδίων από τα τοιχώματά τους, που
προκαλεί οιδήματα και άλλες παθολογικές μεταβολές στον αμφιβλη-
στροειδή.
Μορφές και παθογένεση
της διαβητικής
αμφιβληστροειδοπάθειας
Οι πρώτες, κλινικά εμφανείς αλλοιώσεις της διαβητικής αμφιβλη-
στροειδοπάθειας στο βυθό (δηλαδή το εσωτερικό) του ματιού είναι
τα
μικροανευρύσματα
. Πρόκειται για σακοειδείς σχηματισμούς, που
εμφανίζονται σε σημεία όπου το τοίχωμα των μικρών αγγείων έχει
εξασθενήσει. Συχνά εμφανίζουν διαρροή υγρού ή και σπάνε προκα-
λώντας
ενδοαμφιβληστροειδικές αιμορραγίες.
Μη παραγωγική διαβητική
αμφιβληστροειδοπάθεια
© 2015 ATHENS EYE HOSPITAL - NIKOLAOS PAPAZOGLOU M.D.
Μικροανεύρυσμα
Ρήξη και αιμορραγία
Χωρίς βλάβη
Η έξοδος υγρού και λιπιδίων από τα τοιχώματα των αγγείων και
η αντίδρασή τους με την άμυνα του οργανισμού προκαλεί οίδημα
(τόσο εστιακό όσο και γενικευμένο) καθώς και κίτρινες σαν κερί ενα-
ποθέσεις, που ονομάζονται
σκληρά εξιδρώματα.
Με την πάροδο του
χρόνου τα σκληρά εξιδρώματα αυξάνουν σε μέγεθος και αριθμό και
μπορεί να απειλήσουν την πιο σημαντική για την όραση περιοχή της
ωχράς, το κεντρικό βοθρίο.
