15
Αντιαγγειογενετικοί παράγοντες (Αντι-VEGF)
Η αύξηση της διαπερατότητας του τοιχώματος των μικρών αγγεί-
ων στους διαβητικούς ασθενείς οδηγεί σε έξοδο υγρού και οίδημα
(πρήξιμο) του αμφιβληστροειδή.
Πέρα από τις άμεσες συνέπειες του οιδήματος στην όραση (αφού
διαταράσσει την αρχιτεκτονική του αμφιβληστροειδή), η επιπλέον
εξωτερική πίεση που ασκεί στα ήδη αλλοιωμένα αγγεία δυσχεραί-
νει ακόμα περισσότερο τη μεταφορά αίματος και οξυγόνου στους
ιστούς. Αυτή η μειωμένη διαθεσιμότητα του οξυγόνου αποτελεί ερέ-
θισμα για την έκκριση μια πρωτεΐνης
(VEGF, Vascular Endothelial
Growth Factor)
, που προάγει τη δημιουργία νέων αγγείων, σε μια
προσπάθεια του οργανισμού να αντικαταστήσει τα αγγεία που χά-
λασαν από το διαβήτη. Δυστυχώς όμως αυτά τα
νεοαγγεία
δεν είναι
λειτουργικά και σπάνε προκαλώντας αιμορραγίες μέσα στην κοιλό-
τητα του ματιού.
Από τα πιο σημαντικά θεραπευτικά μέσα που έχουμε διαθέσιμα για
τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι φάρμακα που δεσμεύουν
το VEGF, εμποδίζοντας έτσι τη γένεση των παθολογικών νεοαγγεί-
ων. Επειδή όμως η παραγωγή του VEGF από τον οργανισμό είναι
συνεχής, τα φάρμακα αυτά, που ονομάζονται
αντιαγγειογενετικοί
παράγοντες
, πρέπει να χορηγούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα,
αφού δεν εμποδίζουν την παραγωγή του VEGF, αλλά αδρανοποιούν
αυτό που ήδη έχει παραχθεί.
Επιπλέον, επειδή ο VEGF, εκτός από τη δημιουργία νεοαγγείων,
αυξάνει και τη διαπερατότητα του τοιχώματος των αγγείων και την
έξοδο υγρού στους ιστούς, οι αντιαγγειογενετικοί παράγοντες συμ-
βάλλουν καθοριστικά και στην ελάττωση του οιδήματος στον αμφι-
βληστροειδή.
Η χορήγηση των αντιαγγειογενετικών παραγόντων γίνεται με ένεση
απευθείας στο βολβό του ματιού, μια διαδικασία που είναι απλή και
ανώδυνη και διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα.
Στο
Athens Eye Hospital
χρησιμοποιούνται μόνο οι εγκεκριμένοι
αντιαγγειογενετικοί παράγοντες και οι ενέσεις γίνονται σε άση-
πτες συνθήκες χειρουργείου
(παρότι μια ενδοβολβική ένεση δεν
θεωρείται εγχείρηση), ώστε να εκμηδενιστεί κάθε πιθανότητα λοί-
μωξης ή άλλης επιπλοκής.
