3
Μορφές και εξέλιξη
Λόγω της αλληλεπίδρασης του σώματός μας με το οξυγόνο παράγο-
νται ορισμένες βλαπτικές ουσίες, που συνολικά αποκαλούνται
ελεύ-
θερες ρίζες
. Αυτές οι ουσίες (που μπορούν να προκαλέσουν ένα με-
γάλο φάσμα σοβαρών ασθενειών και στο υπόλοιπο σώμα) φαίνεται
να παίζουν καθοριστικό ρόλο και στην παθογένεση της Ηλικιακής Εκ-
φύλισης της Ωχράς.
Διακρίνουμε 2 μορφές Ηλικιακής Εκφύλισης της Ωχράς: την
ξηρού
τύπου
και την
υγρού τύπου
, που είναι και η σοβαρότερη.
Η ξηρά μορφή μπορεί να ακολουθήσει μια πορεία εξέλιξης πολλών
ετών με λίγα ή και καθόλου συμπτώματα. Ένα ποσοστό όμως αυτών
των ασθενών (10-15%) θα μεταπέσει στην υγρού τύπου μορφή με
ραγδαία επιδείνωση και έντονα συμπτώματα.
Τα αρχικά στάδια της Ηλικιακής Εκφύλισης της Ωχράς χαρακτηρίζο-
νται από την εμφάνιση κιτρινωπών εναποθέσεων πρωτεϊνών και λι-
πιδίων, που στην Οφθαλμολογία ονομάζουμε
drusen
. Ο ασθενής σε
αυτή τη φάση είναι συνήθως ασυμπτωματικός. Στη συνέχεια όμως
αυτές οι εναποθέσεις αυξάνουν σε αριθμό και έκταση και αρχίζουν
να δημιουργούν προβλήματα στην κεντρική όραση.
Σε πιο προχωρημένα στάδια της ξηράς μορφής, ο αμφιβληστροειδής
εμφανίζει σαφώς οριοθετημένες περιοχές ατροφίας, οπότε μιλά-
με για
Ατροφική Ηλικιακή Εκφύλιση,
που συχνά αναφέρεται και ως
Γεωγραφική Ατροφία
λόγω της εμφάνισης που παίρνει η ωχρά σαν
γεωγραφικός χάρτης.
Ηλικιακή Εκφύλιση της Ωχράς
ξηρού τύπου
Γεωγραφική ατροφία.
Αριστερά: Έγχρωμη φωτογραφία βυθού.
Δεξιά: Φωτογραφία αυτοφθορισμού δηλ. λήψη με τη χρήση των φίλτρων
της φλουοροαγγειογραφίας πριν αρχίσει η χορήγηση της χρωστικής
φλουοροσεΐνης στον ασθενή.
