Άλλες συνέπειες του διαβήτη στα μάτια

Αυξημένος κίνδυνος για γλαύκωμα

Το γλαύκωμα είναι μια ομάδα νοσημάτων που αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση πάνω από τα όρια αντοχής του οπτικού νεύρου, το οποίο τελικά καταστρέφεται.

Ο διαβήτης αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο εμφάνισης του χρόνιου απλού γλαυκώματος. Επειδή το χρόνιο απλό γλαύκωμα δεν προκαλεί εμφανή συμπτώματα, όπως πόνο, αίσθημα βάρους ή ερυθρότητα, οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να ελέγχουν την πίεση των ματιών και την κατάσταση των οπτικών τους νεύρων συχνότερα από τους υπόλοιπους.

Επιπλέον ο διαβήτης είναι υπεύθυνος για τις περισσότερες περιπτώσεις μιας σπανιότερης, αλλά πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμης μορφής γλαυκώματος, που ονομάζεται νεοαγγειακό γλαύκωμα. Σε αυτή την κατάσταση η προσβολή της μικροκυκλοφορίας του ματιού από τονδιαβήτη οδηγεί στην ανάπτυξη μεμβρανών από παθολογικά νεοαγγεία στην ίριδα (το χρωματιστό τμήμα του ματιού), που αποφράσσουν τη «γωνία», το αποχετευτικό σύστημα του ματιού, με αποτέλεσμα την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και τη βλάβη του οπτικού νεύρου.

Ερύθρωση της ίριδας: Ανάπτυξη παθολογικών νεοαγγείων, που μπορεί να οδηγήσει σε νεοαγγειακό γλαύκωμα.

Πρώιμη εμφάνιση καταρράκτη

Καταρράκτης είναι η θόλωση του φακού του ματιού, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα (το χρωματιστό τμήμα του ματιού).

Η γεροντική μορφή του καταρράκτη συμβαίνει στα πλαίσια της φυσιολογικής γήρανσης του οργανισμού, με τα πρώτα σημάδια της νόσου να αρχίζουν να εμφανίζονται μετά την ηλικία των 65-70 ετών. Στους ασθενείς, που πάσχουν από διαβήτη, η θόλωση του φακού γίνετα ιεμφανής πολύ νωρίτερα και έχει ταχύτερη εξέλιξη.

Αρκετά συχνά και ο τύπος του καταρράκτη είναι διαφορετικός, με τις θολερότητες να εντοπίζονται συνήθως στο πίσω μέρος του φακού, αμέσως εσωτερικά από το περιφάκιο, την κάψα που περιβάλλει τον φακό. Αυτή η μορφή καταρράκτη ονομάζεται οπίσθιος υποκαψικός καταρράκτης και, πέρα από τη θόλωση της όρασης και την αυξημένη ενόχληση στα φώτα, επηρεάζει χαρακτηριστικά την κοντινή όραση, όπως π.χ. κατά το διάβασμα.

Και σε αυτή την περίπτωση, όπως και σε κάθε άλλο τύπο καταρράκτη, η θεραπεία είναι πάντα χειρουργική και συνίσταται στην αφαίρεση του θολωμένου φακού και στην αντικατάστασή του με τεχνητό ενδοφακό.

Η εγχείρηση καταρράκτη σε ασθενείς με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Μελέτες όπως η Early Treatment Diabetic Retinopathy Study report No. 25 δείχνουν σαφή βελτίωση της όρασης σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν για καταρράκτη μετά την εμφάνιση σημείων διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Παρόλα αυτά υπάρχουν ενδείξεις ότι η εγχείρηση αφαίρεσης του καταρράκτη επιταχύνει την εξέλιξη της νόσου, καθώς και άλλων παθήσεων του αμφιβληστροειδή.

Ασθενείς με προϋπάρχουσα διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, που πρόκειται να χειρουργηθούν για καταρράκτη, πρέπει να αντιμετωπιστούν με ιδιαίτερη προσοχή από τον ιατρό και την κλινική που θα τους αναλάβει.

Με σωστή και προσεκτική θεραπεία της αμφιβληστροειδοπάθειας πριν την εγχείρηση, την εφαρμογή ατραυματικών χειρουργικών τεχνικών και την κατάλληλη μετεγχειρητική αγωγή η όραση και η υγεία αυτών των ασθενών θα βελτιωθεί, χωρίς να κινδυνέψουν με επιδείνωση ή άλλες επιπλοκές.

Άλλες οφθαλμικές εκδηλώσειςτου σακχαρώδη διαβήτη

Ασθενείς με διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια φαίνεται να εμφανίζουν μειωμένη ευαισθησία στον κερατοειδή (τον διάφανο εξωτερικό χιτώνα του ματιού) σε βαθμό ανάλογο με τη σοβαρότητα της νόσου. Αποπτώσεις του επιθηλίου του κερατοειδή επίσης είναι πιο συχνές στους διαβητικούς.

Όπως δείχνει μια εξέταση που ονομάζεται προκλητά δυναμικά, πολλοί διαβητικοί ασθενείς, ακόμα και χωρίς σημεία διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, εμφανίζουν δυσλειτουργία στη διάδοση των νευρικών σημάτων στα οπτικά τους νεύρα, στα πλαίσια οπτικής νευροπάθειας.

Παράλυση των οφθαλμικών μυών είναι επίσης πιθανή, λόγω της προβολής των κρανιακών νεύρων από το διαβήτη. Δεν είναι λίγες οιφορές, όπου οι ασθενείς μαθαίνουν ότι είναι διαβητικοί έχοντας ως πρώτο σύμπτωμα τη διπλωπία.