Ειδικοί τύποι νυσταγμού

Spasmus nutans,
Λανθάνων νυσταγμός,
Φυσιολογικοί νυσταγμοί

Spasmus nutans
Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τύπο νυσταγμού, που ξεκινά κατά τη βρεφική ηλικία, συνήθως μεταξύ 6 και 12 μηνών, και χαρακτηρίζεται από γρήγορες, μικρού εύρους κινήσεις. Αντίθετα από τον ιδιοπαθή νυσταγμό, που είναι αμφοτερόπλευρος, ο spasmus nutans εμφανίζεται συνήθως στο ένα μάτι ή, αν αφορά και τα δύο, η συμμετοχή τους είναι ασύμμετρη. Μετά από μια βραχεία πορεία 1-2 ετών συνήθως εξαφανίζεται εντελώς (αντίθετα από τον ιδιοπαθή, που παραμένει δια βίου).

Άλλα χαρακτηριστικά του spasmus nutans είναι η κλίση της κεφαλής (ραιβόκρανο) και πιο σπάνια η ρυθμική της κίνηση, πάνω-κάτω ή δεξιά-αριστερά.

Αν και παλαιότερα θεωρείτο καλοήθης κατάσταση, τα τελευταία χρόνια έχει συσχετιστεί με σοβαρότερες δυσλειτουργίες, όπως κάποιοι όγκοι του εγκεφάλου, που επηρεάζουν την οπτική οδό. Έτσι τα παιδιά αυτά θα πρέπει να υποβάλλονται σε αξονική ή μαγνητική τομογραφία και να παρακολουθούνται περιοδικά από τον οφθαλμίατρο για τυχόν αλλαγές στα οπτικά τους πεδία.

Λανθάνων νυσταγμός
Ο λανθάνων νυσταγμός είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πάθηση, κατά την οποία το παιδί εμφανίζει νυσταγμό μόνο όταν το ένα μάτι είναι καλυμμένο.

Και με τα δύο μάτια ανοικτά δεν υπάρχει νυσταγμός.

Η κάλυψη όμως του ενός ματιού οδηγεί σε νυσταγμό και των δύο. Αυτή η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή κατά τον έλεγχο της οπτικής οξύτητας, όπου το κάθε μάτι εξετάζεται χωριστά.

Επειδή η όραση αυτών των παιδιών εξαρτάται από την ακεραιότητα και των δύο τους ματιών, επιβάλλεται πάντα να φορούν προστατευτικά γυαλιά.

Φυσιολογικοί νυσταγμοί
Κάτω από ορισμένες συνθήκες ακόμη και τα φυσιολογικά άτομα μπορεί να εμφανίσουν νυσταγμό. Ο νυσταγμός της ακραίας θέσης εμφανίζεται κατά την προσπάθεια ορισμένων ατόμων να κρατήσουν ακίνητα τα μάτια τους σε μια πλάγια βλεμματική θέση.

Ο οπτοκινητικός νυσταγμός εκλύεται, όταν κοιτάξουμε έναν περιστρεφόμενο κύλινδρο με λευκές και μαύρες λωρίδες (ο οποίος κύλινδρος χρησιμοποιείται μερικές φορές για τον έλεγχο της οπτικής οξύτητας σε παιδιά που δεν συνεργάζονται), ενώ και πλύσεις του έξω ακουστικού πόρου μπορεί να προκαλέσουν σε φυσιολογικά άτομα τον λεγόμενο προκλητό αιθουσαίο νυσταγμό.