Παθήσεις Οφθαλμικού Κόγχου

Στις παθήσεις του οφθαλμικού κόγχου περιλαμβάνονται διάφοροι όγκοι (που μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις), κατάγματα των οστέινων τοιχωμάτων του και φλεγμονώδεις παθήσεις (όπως η θυρεοειδική κογχοπάθεια, που μπορεί να προκαλέσει εξόφθαλμο και συμπίεση του οπτικού νεύρου).

Οι τραυματισμοί των βλεφάρων και των οστών γύρω από το μάτι (οφθαλμικός κόγχος) είναι αρκετά συχνοί σε τροχαία ατυχήματα, φιλονικίες, αθλήματα κλπ. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει από την αρχή σωστή εκτίμηση της κατάστασης και όλες οι απαραίτητες ενέργειες, ώστε να υπάρξει η καλύτερη δυνατή αισθητική αποκατάσταση και να προφυλαχθεί η όραση.

Νόσος του Graves

Στις περισσότερες περιπτώσεις της νόσου φαίνεται να υπερλειτουργεί ο θυρεοειδής αδένας, αν και είναι δυνατό να υπάρχει νόσος Graves χωρίς ορμονικές διαταραχές.

Εμφανίζεται με ποικιλία σημείων, όπως εξόφθαλμος, οίδημα βλεφάρων και συμφόρηση των αγγείων του επιπεφυκότα, αλλά τα ευρήματα αυτά είναι μη ειδικά και συναντώνται και σε άλλες παθήσεις του κόγχου. Ένα ενδιαφέρον σημείο που μπορεί να παρατηρηθεί στη νόσο του Graves είναι η καθυστέρηση της καθόδου του άνω βλεφάρου (lid lag), όταν ο ασθενής καλείται να στρέψει το βλέμμα του προς τα κάτω.

Οι πιο σημαντικές εξετάσεις για τη νόσο του Graves είναι η υπερηχογραφία και η αξονική τομογραφία, οι οποίες αναδεικνύουν τη διόγκωση των εξοφθάλμιων μυών και βοηθούν στη διαφορική διάγνωση από τυχόν νεοπλάσματα της περιοχής.

Η θεραπεία της νόσου του Graves πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο συντηρητική. Αυτή περιλαμβάνει τη χρήση τεχνητών δακρύων για την πρόληψη της ξηροφθαλμίας και συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδών, ιδιαίτερα αν συνυπάρχει οπτική νευροπάθεια. Σε σοβαρές περιπτώσεις με εκσεσημασμένη πρόπτωση του βολβού μπορεί να έχει θέση η ακτινοθεραπεία ή και η χειρουργική αποσυμπίεση του κόγχου.