Αμβλυωπία

Με τον όρο αμβλυωπία ονομάζουμε κάθε κατάσταση μειωμένης οπτικής οξύτητας ενός κατά τα άλλα φυσιολογικού ματιού, που δεν βελτιώνεται με τη χρήση γυαλιών και οφείλεται σε μη φυσιολογική ανάπτυξη της όρασης κατά την παιδική ηλικία.

Ένα αμβλυωπικό μάτι αναφέρεται συχνά και ως «τεμπέλικο», ενώ, για να τονιστεί η ανυπαρξία οργανικής βλάβης, χαρακτηριστική είναι η φράση «ο γιατρός δεν βλέπει τίποτε και ο ασθενής βλέπει πολύ λίγα».

Η συχνότητα της αμβλυωπίας στον γενικό πληθυσμό είναι αρκετά σημαντική και πιθανώς να φτάνει και το 5%. Κατά κανόνα αφορά το ένα μάτι, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να είναι αμφοτερόπλευρη. Μέλη της ίδιας οικογένειας μπορεί να εμφανίζουν κάποιου βαθμού αμβλυωπία, οπότε πιθανώς να υπάρχει και κληρονομική συσχέτιση.

Η οπτική οξύτητα ενός αμβλυωπικού ματιού κυμαίνεται από σχεδόν φυσιολογική μέχρι και μικρότερη από 0,5/10.

Όσο νωρίτερα διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί η αμβλυωπία, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να βελτιωθεί ή όραση.

Μετά την ηλικία των 7 ετών όμως τα αποτελέσματα οποιασδήποτε θεραπείας είναι συνήθως πτωχά.